Als het ineens mooi weer is, heb ik altijd een paar dagen nodig om te wennen aan de warmte. Wanneer de temperatuur boven de 25 graden komt ziet het kleedgedrag er gelijk anders uit in Nederland. Jammer genoeg wordt het beeld er vaak niet smaakvoller van.
Het is warm dus het maakt zo ongeveer niet meer uit wat je aan hebt. Persoonlijk vind ik dat echt een gemiste kans. Een vrouw in een mooie en goed zittende zomerjurk met een slippertje kan ik echt waarderen. Dat heeft mijn voorkeur boven een korte broek met een te strakke top en crocs. Ik zie een man liever in een linnen overhemd met opgerolde mouwen, dan een te strak, wit T-shirt waarin je niet om de buik heen kunt. Natuurlijk valt er over smaak niet te twisten, toch kijken we graag naar goed geklede mensen.
Na twee of drie dagen met een lekkere temperatuur waag ik me op mijn vrije dag dan toch voor het eerst in het seizoen aan een korte broek. Dus mijn nog witte benen zien voor het eerst zonlicht. Ik heb een dag thuis op het programma staan met opruimen, wassen en lekker rommelen. Natuurlijk heerlijk genieten van een kopje koffie in de zon. Nog één klusje doen en dan naar de supermarkt.
Buiten bij de supermarkt kom ik een bekende, oudere man tegen. We maken een gezellig praatje over koetjes, kalfjes en het weer. Op een gegevens moment zegt hij tegen mij: “Je mag nog wel een beetje op kleur komen!”, met deze prachtige opmerking en een grote glimlach ga ik naar huis.
Ik vind het echt een geweldige positieve manier om te zeggen dan ik eigenlijk nog gewoon melkflessen heb.
Mooie verpakkingen, ik houd er van!